Μια μεγάλη ντροπή.

Πιστεύω πως ο μόνος χαρακτηρισμός αυτών που θέλω να πω δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που έχω χαράξει στον τίτλο. Μια μεγάλη ντροπή. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι από μεγάλη ντροπή το ότι, σύμφωνα με καθημερινές δημοσκοπίσεις, το κόμμα της εγκληματικής Χρυσής Αυγής συνεχίζει να κρατά την τρίτη θέση στις προτιμήσεις του ελληνικού λαού. Και μάλιστα με ένα ποσοστό που δείχνει πως δεν θέλει να κατέβει από το 10%. Όταν οι δέκα στους εκατό Έλληνες θεωρούν πως το εγκληματικό αυτό μόρφωμα, με όλες τις προδοτικές και αντικοινωνικές κατηγορίες που το βαραίνουν θα πρέπει να έχει μια τέτοια θέση στην κοινωνία τους, τότε θα πρέπει να απορεί κανείς με τους κατοίκους της πατρίδας μας.

Αυτή τη στιγμή ο αρχηγός αυτής της ναζιστικής οργάνωσης και άλλοι πέντε βουλευτές, πρωτοκλασσάτα πρόσωπα, βρίσκονται υπόδικοι στις φυλακές με πολύ σοβαρές κατηγορίες.

Κι΄ακόμη, είναι γεγονός ότι, πολύ σύντομα και κάποιοι άλλοι θα ακολουθήσουν και θα βρεθούν πίσω από τα σίδερα.

Όλοι τους συνοδεύονται με κατηγορίες εγκληματικές, σοβαρότερη των οποίων είναι αυτή της καταργήσεως του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας. Τα στοιχεία - και στοιχεία αδιάσειστα -  που σε καθημερινή βάση βλέπουν το φως της δημοσιότητας  και τα οποία προέρχονται από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των ανθρώπων αυτού του ναζιστικού μορφώματος, δείχνουν καθαρά τις προθέσεις αυτής της οργάνωσης. Αυτής της οργάνωσης των δολοφόνων η οποία με την αφέλεια που χαρακτηρίζει τους κατοίκους της πατρίδας μας, βρέθηκε να βρωμίζει και την Βουλή των Ελλήνων, με την ιδιότητα του βουλευτή.

Αν μπορούσαν οι Έλληνες της Ελλάδας να σκεφτούν, να θυμηθούν, να διαβάσουν, να μάθουν τι πέρασε η πατρίδα μας στην τετράχρονη Κατοχή της από τα ναζιστικά στρατεύματα του Χίτλερ,  είμαι σίγουρος ότι η Χρυσή Αυγή σήμερα δεν θα μπορούσε να σταθεί στην Ελλάδα. Όμως ο Έλληνας έχει κουραστεί να σκέφτεται σοβαρά. Έχει πάψει να πιστεύει στην ελληνική δύναμή του. Έχει σταματήσει να κουράζεται. Τα θέλει όλα εύκολα. Κι΄αφήνεται στα ψεύτικα μηνύματα των εγκληματιών.

Τους δίνουν την ψήφο τους πιστεύοντας έτσι ότι εκδικούνται τους απατεώνες πολιτικούς. Τους καταδικάζουν. Όμως δεν έχουν τη δύναμη να δουν ότι πρώτα από όλα εκδικούνται και καταδικάζουν τον εαυτό τους και το μέλλον των παιδιών τους. Δεν καταφέρνουν να μετρήσουν τη ζημιά που προξενούν στην ίδια την πατρίδα τους και στην οικογένειά τους. Δεν είναι σε θέση να δουν λίγο πιο μπροστά. Να καταλάβουν την καταστροφή που έρχεται.

Μεγάλη ντροπή όλα αυτά για ένα λαό, που πάνω του κουβαλάει ιστορία αιώνων. Μεγάλη ντροπή για ένα λαό που έχει γεννήσει τη Δημοκρατία. Μεγάλη ντροπή για τους Έλληνες που την ώρα της ψήφου δεν μπορούν να σκεφτούν.