Μια λέξη, μια απαίτηση θα έλεγα, που τον τελευταίο καιρό όσο πάει κι΄ακούγεται πιό συχνά, πιό έντονα, πιό απαιτητικά. Εκλογές.Ξεκίνησε πριν μήνες να κάνει δειλά την εμφάνησή της σαν μια πιθανή περίπτωση εξόδου της χώρας μας από το οικονομικο και πολιτικό αδιέξοδο, όπως αρέσκονται να το ονομάζουν οι υποτιθέμενοι ειδικοί, που μόνο ειδικοί δεν είναι. Με την πάροδο του χρόνου και με την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, η λέξη αυτή ακουγόταν όλο και πιό συχνά σημαίνοντας ότ θα είνα η μόνη λύση για τα πολιτικοοικονομικα προβλήματα της χώρας.
Όπως στο χορό της αρχαίας τραγωγίας έτσι κι΄εδώ ο χορός των εκλογών ξεκίνησε από τον κορυφαίο. Ποιός είναι ο κορυφαίος εγώ δεν σας το λέω. Μαντέψτε το μόνοι σας.
Τελευταία η λέξη εκλογές έχει γίνει μια απαίτησ. Κι΄όσοι στην αρχή την πρόφεραν δειλά τώρα βγαίνουν φανερά και βροντοφωνάζουν.
-Εκλογές εδώ και τώρα. !
Ακόμη και η Ντόρα μας, γνωστή και μη εξαιρετέα, η οποία και αυτή ίδρυσε κόμμα με σκοπό να βοηθήσει στην διάσωση της χώρας, ακόμη και αυτή βγαίνει και με ύφος μεγάλου ηγέτη βροντοφωνάζει.
Υποψήφιος βουλευτής-Εκλογές, τώρα. !
Όλοι οι φωστήρες της Ελλάδας λοιπόν βλέπουν σαν μόνη λύση της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, τις εκλογές. Αυτές θα σώσουν τη χώρα και το λαό της. Τον λαό, ο οποίος δεν συμμετέχει σ΄αυτό το έξω από κάθε λογική πανηγύρι. Και φυσικά το μόνο που δεν τον απασχολεί είναι οι εκλογές. Κοιτάζει τις άδειες τσέπες του, το άδειο στομάχι του, το άδειο ψυγείο του, τους απλήρωτους λογαριασμούς του και αναρωτιέται,
-Δηλαδή αν γίνουν εκλογές εγώ θα φάω; Θα βρω δουλιά; Θα με πληρώσουν;
Βέβαια όλα αυτά είναι όνειρα. Αν γίνουν εκλογές ο μόνος που για μια ακόμη φορά θα πληρώσει και μάλιστα πολύ ακριβά, θα είναι ο λαός.
Εκλογές λοιπόν. Εκλογές που σημαίνει τι; Σημαίνει ότι αν έχουν απομείνει κάποια χρηματικά ψίχουλα στις τσέπες της δύστυχης Ελλάδας, αν πάρουμε κάποιο δάνειο από τα όρνεα που έχουν φωληάσει πάνω μας, θα κατασπαταληθούν για να βγουν στους δρόμους ένα τσούρμο οι αλητίριοι πολιτικοί καραγκιόζηδες και να προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό να τους ψηφίσει για να σώσουν την Ελλάδα.
Θα σώσει την Ελλάδα
Τώρα πως έγινε και τόσα χρόνια δεν την έσωσαν μην το ρωτάτε. Απάντηση δεν υπάρχει.
Η λογική λέει ότι στην τραγική θέση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, οι εκλογές θα είναι το τελειωτικό της χτύπημα. Όμως η λογική δεν έχει καμμιά σχέση με τους Έλληνες πολιτικούς. Τους απαιχθάνεται. Αν είναι δυνατόν ο Τσίπρας, η Αλέκα και η λογική να έχουν έστω και ένα κοινό σημείο.
Μέσα σε όλη αυτή την αρρωστημένη εκλογομανία ακούστηκε και μια φωνή που ξάφνιασε. Μιά φωνή που προβλημάτισε. Μια φωνή που έκαμε πολλούς να αναρωτηθούν. Υπάρχει κάποιος πολιτικός που σκέφτεται;
Ήταν ο Φώτης Κουβέλης, ο πρόεδρος της Δημοκρατκής Αριστεράς, αυτός που μπόρεσε να δει και να φωνάξει τι θα αντιμετωπίσουμε αν αποφασίσουν εκλογές οι ανεγκέφαλοι αρουραίοι που κατοικοεδρεύουν στην Βουλή των Ελλήνων. Ήταν ο μόνος που μπόρεσε να δει πάνω από το κόμμα του και πανω από την καρέκλα του. Κι΄είναι προς τιμή του αυτό. Όλοι οι άλλοι μέτρησαν και έκριναν με την λογική του συμφέροντος.
Δυστυχώς για τους πολιτικούς της Ελλάδας κανείς δεν έχει την ικανότητα να δει τι θα γίνει αμέσως μετά από τις εκλογές. Κανείς δεν κατάφερε να δει ότι οποιοσδήποτε κόμμα ή και συνδιασμός προκύψει μετά από τις εκλογές εκείνοι που θα κυβερνήσουν και θα κυβερνούν τη χώρα και για πολλά χρόνια μάλιστα, είναι η Τρόϊκα και το ΔΝΤ.
Αν θέλετε εκλογές τολμήστε .
Και φυσικά να αρχίσουμε από τον Γιωργάκη μας. Τον ένα και μοναδικό. Τον Γιωργάκη που κυριολεκτικά δεν γνωρίζει που βρίσκεται. Όχι βέβαια διότι το πρωί ξυπνάει στην Αθήνα, το μεσημέρι γευματίζει στις Βρυξέλλες και το βράδυ κοιμάται Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο ή όπου αλλού βρει. Όχι βέβαια. Απλούστατα διότι του έχει φύγει κάθε έλεγχος από τα χέρια του και χορεύει στο ρυθμό που του χτυπάνε τα τύμπανα της Τρόΐκας. Τον Γιωργάκη που ξεκίνησε να μας κυβερνήσει με λάθος τακτική, με λάθος πορεία, σε λάθος δρόμο. 
Έχουμε και τον Αντωνάκη τον Σαμαρά. Αυτός, φυσικά, αγνοεί τον ρόλο της αντιπολίτευσης. Γνωρίζει όμως πολύ καλά τον δρόμο που πιθανόν να τον οδηγήσει στον θρόνο του πρωθυπουργού χωρίς να είναι σε θέση να δει τι γίνεται μετά. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να φορέσει τα γαλόνια του πρωθυπουργού και μετά....ίδωμεν. 
Την Αλέκα μας την γνωρίζουμε όλοι μας. Υπέρμαχος των φτωχών, των αδυνάτων της εργατιάς και γενικά ο φύλακας άγγελος του ελληνικού λαού. Η Αλέκα που έχει καταντήσει ένα ενοχλητικό πολιτικό γραμμόφωνο ακόμη και γι΄αυτούς τους ίδιους τους οπαδούς του κόμματός της, του υποτιθέμενου Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Πολεμάει για το μεροκάματο του εργάτη, φωνάζει για την αγωνία του φτωχού. Όμως όλα αυτά δεν την εμποδίζουν να πετάει στο δρόμο τους εργάτες του Ριζοσπάστη και του ραδιοφωνικού σταθμού της. Και οι Έλληνες απελπισμένοι οραματίζονται μια Ελλάδα ονειρεμένη κάτω από την ηγεσία της Μεγάλης Αλέκας. Όπως λέμε της Μεγάλης Αικατερίνης. 
Ο έτερος Γιωργάκης, ο μαχητικός Καρατζαφέρης, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, ενός κόμματος που υπόσχεται πως αν έρθει ¨στα πράμματα΄ θα μας απαλλάξει από πολλά κακά. Δεν μας λέει όμως με ποιόν τροπο. Βέβαια τούτος δω ο Γιωργάκης ζει στον δικό του κόσμο. Τα όσα δεινά περνάει η Ελλάδα του χρησιμεύουν μόνο για να πουλάει πνεύμα και να παρουσιάζει τις λεκτικές του επινοήσεις. Ιστορικό έχει μείνει εκέινο της ΄Δεξιάς πολυκατοικείας΄. Με συντροφιά του τον ΄Άδωνη, κάτοχο μιας εκνευριστικής σε ήχο φωνής, ορύονται μέσα στη Βουλή μόνο και μόνο για να δικαιολογούν τον παχυλό μισθό τους.
Βέβαια έχουμε και τον αξιότιμο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Tον αξιότιμο κ. Αλέξη Τσίπρα. Έναν αρχηγό ουρανοκατέβατον ελέω Αλαβάνου. Τούτος δω αναμφισβήτητα είναι η μεγάλη παραφωνία της Βουλής . Διαφωνεί με τους πάντες και για τα πάντα. Φυσικά και δεν έχει ποτέ του κάποια εναλλακτική πρόταση. Κύριος στόχος του να φύγει η κυβέρνηση. Τι θα γίνει μετά ούτε γνωρίζει αλλά και μάλλον δεν τον ενδιαφέρει.
Η Ντόρα μας. Γόνος της γνωστής οικογενείας των Μητσοτάκηδων. Ιδρυτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Γιατί έφτιαξε το κόμμα μην την ρωτήσετε. Αποκλείεται να ξέρει. Γέννημα θρέμμα της ΝΔ και στέλεχός της, υπουργός, μεγαλοστέλεχος. Τώρα την πολεμάει μόνο και μόνο γιατί πρόεδρός της είναι ο Σαμαράς. Τα υπόλοιπα δεν την ενδιαφέρουν
