ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

Ένα ακόμη άρθρο του καλού μου φίλου και εκλεκτού συνάδελφου Σπύρου Γκάρου φιλοξενεί σήμερα Το Καφενείο Ελλάς।
Αναφέρεται στη γιορτή για τα τριάντα χρόνια από την ίδρυση της Ελληνικής Κοινότητας στην Νυρεμβέργη.


Γρήγορα πέρασαν τα χρόνια και η Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης γιορτάζει φέτος τα τριακονταετή γενέθλιά της, δηλαδή 1981 – 2011।
Ξεφυλλίζοντας το ιστορικό της κοινότητας, βλέπουμε ότι το 1964 ιδρύθηκε στη Νυρεμβέργη ένας ελληνικός εργατικός σύλλογος, στόχος του οποίου ήταν η συσπείρωση και η εξυπηρέτηση των Ελλήνων εργαζομένων της περιοχής.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων Ελλήνων Νυρεμβέργης e.V ήταν ο πρόδρομος για την ίδρυση το 1981 μιας ελληνικής κοινότητας. Αυτός έθεσε τα θεμέλια να χτιστεί η Ελλην. Κοινότητα σε μεγαλύτερες βάσεις. Το σλόγκαν του εργατικού κινήματος είναι: “Ενωμένοι είμαστε δυνατοί !” Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε ακόμα και σήμερα...

Για τις 12 χιλιάδες Έλληνες στη Νυρεμβέργη μία κοινότητα ήταν και είναι απαραίτητη. Από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, συγκέντρωσε τους Έλληνες και τους ελληνικούς εθνικοτοπικούς συλλόγους υπό τη σκεπή της. Έγινε ο αντιπρόσωπος του Ελληνισμού στο Δήμο της Νυρεμβέργης. Με το δήμο δεν έχει μόνο πολιτιστικές διασυνδέσεις αλλά κατά κάποιον τρόπο και κοινωνικοπολιτικές, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι έδωσε τη δυνατότητα η Κοινότητα να παίζει το ρόλο της στην πολιτική ζωή της γερμανικής κοινωνίας. Συμμετείχε και συμμετέχει με αντιπροσώπους σε πολλές επιτροπές του δήμου, ταυτόχρονα ενδιαφέρεται και για τις πολιτικές εξελίξεις στην πατρίδα μας. Έχει λόγο στις δημοτικές αρχές μέσω του “συμβουλίου αλλοδαπών” αλλά και μέσω των δύο Ελλήνων δημοτικών συμβούλων, έναν της SPD και ένα της CSU. Είναι μέλος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Κοινοτήτων της Γερμανίας και διατηρεί σχέσεις με το υφυπουργείο Αποδήμου Ελληνισμού. Με λίγα λόγια είναι μία ζωντανή Κοινότητα με αρκετές δραστηριότητες.
Το 2006 μέλη της Κοινότητας έγραψαν το ιστορικό της και γενικά την ιστορία του ελληνισμού της Νυρεμβέργης και των γειτονικών πόλεων σε ένα βιβλίο, που όπως το ονόμασε ένας από τους συντάκτες είναι ” Η ιστορία του Έλληνα μετανάστη στη Νυρεμβέργη, αλλά και σε όλη τη Γερμανία. Είναι ταυτόχρονα η Βίβλος για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων μεταναστών”.
Τα τριάντα χρόνια που πέρασαν, ήταν για την Ελληνική κοινότητα ένας συνεχής αγώνας για επιβίωση, εδραίωση και ανάπτυξη. Δεν ήταν εύκολο χωρίς οικονομικά, με μία μικρή συνδρομή που και αυτή οι συμπατριώτες μας δεν τη διέθεταν, να ανταποκριθεί στα έξοδα που είχε. Πολλές φορές πλήρωναν τη γραφική ύλη τα ίδια τα μέλη του ΔΣ ή από μικρές δωρεές. Μετά από κάθε νέα εκλογή για το ΔΣ, από τα εφτά η εννέα εκλεγέντα μέλη, ζήτημα ήταν να εργάζονταν τα τρία η τα τέσσερα στις αρμοδιότητες που ανελάμβαναν. Είναι γνωστό ότι πολλές φορές εμείς λειτουργούμε με μία σχετική φιλοδοξία ή με την καθοδήγηση της πολιτικής οργάνωσης που ανήκουμε, ξεχνώντας ότι βρισκόμαστε και ζούμε σε μία άλλη χώρα εκτός της πατρίδας μας και εδώ στην ΟΔΓ οι συνθήκες ζωής και εργασίας, κακές ή καλές , είναι κοινές για όλους μας... Δεν είμαστε στο σπίτι μας να κάνουμε κουμάντο όπως εμείς θέλουμε. Η νοοτροπία του “διήρε και βασίλευε” κυριαρχούσε και στην δική μας παροικία κι αυτό πολλές φορές δυσκόλευε και δυσκολεύει την Κοινότητα να προχωρήσει ομαλά στο έργο της και να πετύχει περισσότερα θετικά πράγματα για τον ελληνισμό της Νυρεμβέργης. Εκτός αυτού, όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε και ακόμα υπάρχει έλλειψη επιτροπών, αυτές που θα απαλλάξουν τα δύο τρία άτομα του ΔΣ από το βάρος των υπευθυνοτήτων. Όμως παρόλα τα προβλήματα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα των 30 ετών και παρόλη την οικονομική κρίση που σήμερα διανύουμε, η Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης υπήρχε και θα υπάρχει σίγουρα και στο μέλλον.
Στην πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση που οργανώθηκε, στις 21 Γενάρη το απόγευμα, παραυρέθηκαν και χαιρέτησαν: ο κ. Christian Vogel αντιπρόσωπος του δημάρχου Νυρεμβέργης κ. Ulrich Maly, επίσης ο αστυνομικός διευθυντής κ.Stahl, εξήρε την ομαλή συμβίωση μεταξύ της γερμανικής κοινωνίας και της ελληνικής παροικίας, ο Έλληνας ιερέας Αλέξανδρος Τζατζάνης, ευχήθηκε στη κοινότητα να συνεχίσει να υπάρχει και στα επόμενα 50 χρόνια.
Ο πρόεδρος της κοινότητας κ। Γιάννης Δαουράκης χαιρέτησε τους αντιπροσώπους των πολιτικών παρατάξεων του δήμου της Νυρεμβέργης τις πολιτιστικές οργανώσεις και συλλόγους, τους αντιπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων των γειτονικών πόλεων, τους ελληνικούς εθνικοτοπικούς, συλλόγους στη Νυρεμβέργη, επίσης χαιρέτησε τους προσκεκλημένους ονομαστικά και όλους αυτούς που συνέβαλαν και συνέφεραν στη λειτουργία και την οργάνωση της γιορτής. Στο φινάλε ο συμπατριώτης μας Διαμαντής Γκίκας πρόβαλλε, με φωτεινές εικόνες και μουσική ,την ιστορία των Ελλήνων μεταναστών, πως έφτασαν και πως εγκαταστάθηκαν με τις οικογένειές τους στη Νυρεμβέργη. Ένας μεγάλος μπουφές με ορεκτικά και άλλα ελληνικά εδέσματα που έφτιαξαν οι γυναίκες της κοινότητας ήταν στη διάθεση των προσκεκλημένων. Ο ποντιακός σύλλογος νέων, υπό τη διεύθυνση του κ. Δημ. Λαμπρόπουλου, ενθουσίασε με χορούς και μουσική από τον Πόντο. Η εκδήλωση έκλεισε με ελληνική μουσική από το συγκρότημα „Όραμα”. Ήταν μία πολύ ωραία βραδιά ένα μικρό έγχρωμο πανηγύρι.
Σπύρος Γκάρος